Na een kilometer of 14 moesten we linksaf maar het leek net of we dan een soort Beverly Hills inreden, moeste ons ook even melden bij een soort van portier...
Maar Beverly Hills dus, het ene huis nog groter dan het andere en allen met minimaal 1 boot voor de deur. Sommigen lagen nog aan gesloten weggetjes, met andere woorden nog groter en nóg duurder. Ook werden er nog een aantal kasten gebouwd, duidelijk geen last van de crisis...
Zo wil iedereen zijn retirement wel doorbrengen. Uiteraard wilde Marco vanuit zijn vakgebied weten wat zo'n onderkomen hier nou opbrengt en dat is veeeel! Gemiddeld doen de huizen aan het strand tussen de $ 7.000.000,- en 8.000.000,- en de huizen die 'gewoon' aan het water liggen doen 'maar' een luttele $ 3.000.000,- tot 4.000.000,-. Denk dat dat er voor ons, zelfs met een pensioengerechtigde leeftijd van 75, niet in zit... Ons motto is altijd, beter duur dan niet te koop....!
Op het strand worden de emmertjes en schepjes uitgeladen (die de heren gisteren van hun vriendjes hadden gekregen die vandaag vertrokken). We leggen de handoekken neer en zijn vol goede moed. Luuck kiepert al binnen 5 minuten om in de zee, met als gevolg zwembroek en shirt nat. Hij moest en zou een droge zwembroek.... Daarnaast had het zoute water zijn werk gedaan op zijn eczeem (wat hier wederom bijna is verdwenen) en doen zijn beentjes pijn van het bijtende zoute water. Tijmen gaat voor de vorm schelpen zoeken en doet een poging om een zandkasteel met papa te maken maar al snel roept hij dat hij terug wil....
Op één of andere manier is het 'm hier gewoon niet.... Iedere keer als we hier naar het strand gaan komt het tot een grote teleurstelling.
Dan gaan we lekker terug. Meteen onderweg lunch opgepikt bij Starbucks in de vorm van een bak yoghurt met fruit voor mij en croissants voor de rest.
Tijmen zien we de rest van de middag amper, of hij zit op de glijbaan of hij plonst in het water. Luuck vindt de kleine glijbaan helemaal geweldig maar we halen hem er bewust een paar uurtjes uit omdat zelfs met factor 50 het hard gaat met zijn huidje.
Rond 15.00 komen er wat wolken die tot regen zouden kunnen leiden en vinden we het mooi geweest en gaan naar de kamer.
Om 15.30 uur zitten we in de auto en gaan op weg naar het Estero Fire Department. Helaas...waarschijnlijk zijn ze net uitgerukt want er is niemand en er staan ook geen brandweerwagens. Morgen nog maar een keer proberen. Het zou jammer zijn als deze missie niet zou slagen, Tijmen is er zo vol van.
Dan gaan we maar even naar Party City in de Coconut Point Mall. Wat is dit toch een supermooie mall! Om 17.15 uur besluiten we bij Five Guys een hamburger te gaan eten. Heerlijke hamburgers die jezelf helemaal samen kunt stellen. Ook heerlijke frietjes erbij dus Luuck weer blij...;-)
We metselen het geheel nog even af bij Yoghurt Moutain waar ze allerlei verschillende softijs smaken hebben. We mogen eerst proeven en Tijmen wil de Cheesecake smaak hebben (hij blijft een bijzondere smaak hebben voor een kind van zijn leeftijd).
Na het ijsje rijden we terug naar het hotel en leggen de jongens vroeg in bed. Morgen ons laatste dagje in dit heerlijke hotel in Florida!
Uiteindelijk heeft het helemaal niet geregend, een superlekkere dag dus weer! Dat gaat een hoop afkickverschijnselen opleveren als we weer thuis zijn!!
2 opmerkingen:
Heerlijk wakker worden zo elke ochtend. Geniet nog van het laatste dagje! Wat een grote huizen daar trouwens...dat wordt moeilijk om te evenaren ;-).
Heerlijke strand-zwembaddag! Dat wordt zeker afkicken hier in NL. Veel plezier vandaag en alvast goede terugreis!
Een reactie posten